Δεν έμαθες ποτέ /πως : Tα βράδια που κοιμόσουν /άνοιγα κρυφά τις πόρτες των ονείρων σου/με το αντικλείδι της σιωπής ... Πλημμύριζα απο το''άχραντο δάκρυ '' του 'Ερωτα Μεταλάμβανα τα ''μυστήρια '' της Αγάπης Πεθαίνοντας στα πιο όμορφα τραγούδια /αυτά που δεν σου τραγούδησα... ΠΟΤΕ... Δεν έμαθες ποτέ ... Πόσες φορές η σκέψη μου κοιμήθηκε μαζί σου /στα νησιά τα Παραδείσια /των αμέτρητων μικρών ΘΕΩΝ....(Μ.Λαμπράκη)
Παράξενη νύχτα Σε στήνει και σε βάζει στο σημάδι. Σκοπεύσατε ''πυρ'' φωνάζει η καρδιά ... Το ξέρω/ το ξέρω πάλι εγώ /θα είμαι ο στόχος ... Η απουσία σου μ' έχει ''σημαδέψει''/ με κόκκινο μελάνι ... Τράβα σκανδάλη Ρίξε ρε ύπουλε χρόνε.. Ρίξε να δούμε που θα κάτσει η ''μπίλια''.(Μαρία Λαμπράκη)
Μέσα σε δίνη ο νους /στροβιλίζεται /αναζητάει /πονάει /ξεχνά ...θυμάται .. Φτιάχνει λυγμούς /εικόνες /ψαχουλεύει σώματα ''αγεωγράφητα'..' Σπάει τις πυξίδες /σκορπίζει /σκορπίζεται στης απουσίας τη σιωπή .. Πόσα βήματα ''ακόμα ''για να συναντηθούμε /πόσα δάχτυλα για να μ' αγγίξεις; Πόσες λέξεις ''ακόμα'' για να μ' ακούσεις; Πόσο φως ''ακόμα'' για να με δεις; Εδώ είμαι /εσύ γιατί με ψάχνεις στο σκοτάδι; Αθόρυβη ήταν η ''πτώση'' /μόνο εγώ ένιωσα κάτι στο μάγουλο /σαν φιλί ή σαν χαστούκι .. Παντού κάθε σκέψη μου έχω στείλει να σε βρει μα δε σε φτάνει ... Κι όμως υπάρχεις μέσα μου''εν τη απουσία σου.''(Μ-Λαμπράκη)
(Zωγράφος-Valeri Tsenov) Στα ωκεάνια μάτια σου απλώνω τα δίχτυα μου/πορφυρίζει η Θάλασσα στα υγρά σου χείλη/ στάλσιμο μυριάκριβο κάθε φιλί /που σαλπίζει ανάμεσα σε ανέγγιχτους πόθους και απαστράπτοντα θέλω. θροϊσματα ανέμου/ που φυλλορροεί σε κάθε ψίθυρο/σε κάθε άγγιγμα/σε κάθε σ'αγαπώ... Σ' ένα κοχύλι μικρό/ έκρυψα τις μυστικές μου σκέψεις για σένα /σαν σε ουράνια όαση/δώρο ακριβό..(Μ-Λ)