παράξενη έρημιά...
Ενας αγέρας δυνατός μαστιγώνει την πόλη απο το πρωί, όλα υποκλίνονται στο πέρασμα του. Το τραγούδι του αργόσυρτο, λυγμικό. Ισως όμως, να 'ναι ο λυγμός της νύχτας πίσω απο τα κλειστά παραθυρόφυλλα, για όλους εκείνους που δεν μπόρεσαν ερωτικά να ταξιδέψουν.
Σαν φύλλο μετέωρο η ψυχή θροΐζει αγάπης προσευχές. Γιατί όπως αναφέρει ο Νίκος Καζαντζάκης στην ''Οδύσσεια'', «Θεός θα πει να κυνηγάς Θεό στον αδειανό αγέρα».
