Ανιχνεύοντας σημεία της όρασης
στις γειτονιές του ονείρου
και των αισθήσεων
Με την αυταπάτη στο πέτο
μιας μάταιης συνάντησης
Εκτοξεύτηκα
σε τροχιές λανθασμένες
και ασυλλόγηστα σπαταλήθηκα
Χωρίς ποτε να σου πω
αυτά που ήθελα
εκείνα που ίσως...
Κι όμως ήθελα μαζί σου
απλά πράγματα
σχεδόν ενοχικά
Μια βόλτα στη θάλασσα την ώρα
που ο Ηλιος απλώνει πάνω της
όλα τα χρώματα του δειλινού
Μια νύχτα όταν το φεγγάρι
ασημώνει τα νερά της
σαν την κρυφή του ερωμένη.
Να νιώσω το χάδι του ανέμου
σε σώματα παραδομένα
στη μυσταγωγία του Ερωτα.
Να χαθώ στα μάτια σου
σε άγνωστο πέλαγος
Χωρίς φόβο
στραβά και λάθη
Χωρίς ''γιατί''
ούτε ''πως''
Μόνο ο τρόπος που κάνει
το παράδοξο ''αλήθεια ''
και η στιγμή που την ψυχή αγγίζει.
Θ' αλλάξουμε σώματα κάποτε
απο 'Ερωτα πεθαίνοντας πρώτα.
(Μαρία Λαμπράκη)
