Για ένα ''τίποτα'' του Ερωτα

Nύχτα....

Πως να ημερέψεις  το πέλαγος της καρδιάς
όταν μέσα σου ο άνεμος / φυλλοροεί / ψιθύρους;

Η μνήμη να κεντρίζει τις αισθήσεις...

Πως έγιναν όλα/ τίποτα; 

Κι όμως /αυτή η μνήμη του/ τίποτα
φτιαγμένη απο λυγμό και απόσταση / καίει το κορμί...

-Τι κάνεις ;

-Τίποτα

-Τι είπες; 

 -Τίποτα

-Τι θέλεις;

-Τίποτα 

-Τι σκέφτεσαι;

 -Τί-πο-τα 

Πως να τα συμπυκνώσεις όλα αυτά τα τίποτα
να γίνουν κάτι;

Τι;

Δεν ξέρω...

Εγώ θέλω να βλέπω το αίμα /κόκκινο και ζεστό
 να ρέει στην πληγή και να ξέρω γιατί...

Να μην πονώ/για ένα τίποτα; 

Μείνε εδω (είπες)

Ξάπλωσε κοντά μου και μη φοβάσαι/ τίποτα...

Εδώ κοιμάται ο Ερωτας...

Αυτό το τίποτα έσπασε τη καρδιά μου
σε χίλια κομμάτια...

Ισως/τελικά/απο ένα τίποτα  γεννιέται /ο Ερωτας...
(Μαρία Λαμπράκη)