Δέηση τον άσαρκο 'Ερωτα

Είναι κάποιες στιγμές...
Οταν η ανάγκη
γίνεται ''μυτερή βελόνα''

Που έρχεσαι
και ακροβατείς
στα όρια
της αντοχής μου
 Ακριβώς
στην κόψη
του ελάχιστου
 Αρχίζει τότε
να βγαίνει
στην επιφάνεια
η επιθυμία
Κλείνω τα μάτια
και αφήνομαι
στην έξαψη της στιγμής

Σε νιώθω
Να εισχωρείς μέσα μου

Χωρίς άγγιγμα
Χωρίς σώμα
Χωρίς φιλί
Αφήνομαι
Βυθίζομαι
Εξαγνισμένη
Στο Απολλώνιο
Φως σου
Στη δόνηση
του πάθους 

Στα ρίγοι
των στεναγμών

Σε στιγμές μέθεξης
Μεταλαμβάνω
τον 'Ερωτα
Προσκυνώ
Με ευλάβεια
Στον άμβωνα
 Του κορμιού σου
Ξαναγιεννιέμαι
Ζωογονούμαι
Ενσταλάζω μέσα σου
Το μύρο των χυμών μου
Σπονδή
Βάλσαμο
Δέηση
Στον άσαρκο Ερωτα...
(Μαρία Λαμπράκη)