Μια σπασμένη ομπρέλα
Μια αγκαλιά καταφύγιο
Υποσχέσεις
Που έμειναν μισές
Δάκρυα που στέγνωσαν
Πριν καν κυλήσουν
Λίγα βήματα
Πριν τον Παράδεισο
Λίγα φιλιά
Πριν το αντίο
Τα χέρια
Που σφίγγουν την αλήθεια
Το ρολόι σταμάτησε στη λύπη
Μια συγνώμη
Που δεν ήρθε ποτέ
Τι να σου γράψω απόψε;
Τώρα που το μελάνι σώθηκε;
Εδώ ο λυγμός της βροχής
Θρηνεί την άδικη σιωπή
Νύχτα βροχής κι αγρύπνιας
Και εσύ μια μπόρα μέσα μου
Που δε λέει να ξεσπάσει
Γιατί βρέχει πάντα στα τοπία
Όταν σε θυμάμαι; (Μαρία Λαμπράκη)
