Mε τ' ακροδάχτυλα των λέξεων
ψηλαφίζω τη σιωπή.
Με κινήσεις ασκητικές
αναζητώ τα λόγια που,
στόλισαν το αμετάκλητο
λίγο πριν χαθείς
όπως στη θάλασσα
ο ναυαγός.
Τ' ανακαλώ όλα με ευλάβεια
στην επιφάνεια της μνήμης
μεγεθύνω την εικόνα σου
στο χώρο της ορατής
σύλληψης
των πραγμάτων
και γίνομαι μαζί σου
ένα και αυτόφωτο.
Εκεί που, το ''άλεκτο'' βγάζει στο Φως.
Γιατί, όπως, αναφέρει ο Eugène Ionesco:
''Οταν όλα θα έχουν ειπωθεί
θα ανήκουμε σε άλλους καιρούς''.
(Μαρία Λαμπράκη)
