'Έκτωρ Κακναβάτος-Ανδρέας Εμπειρίκος-Ποιήματα

Έκτωρ Κακναβάτος/ Ταξίδι

Συνέχεια φεγγάρια τρώει το μαζούτ
φεύγουνε κάτω μας αράδα μίλια
στη μάσκα ο νόστος θρύψαλα
και τα οράματα στα ρέλια,
σταβέντο απόψε σφάζαν το νοτιά
δυο άστρα κόκκινα.

Στα μπράτσα μηχανόλαδα και στα μεριά
τατού στα στήθια ο δράκος
με την αμουργιανή γοργόνα αγκαλιαστός
και το μηλίγγι μου φτερούγα
δεν είναι θάλασσα αυτή δεν είναι,
χύμηξαν του πνιγμού στο πέλαγο
το στίγμα κι η παράλλαξη
μεσάνυχτα καίγεται στη λαμαρίνα ο ήλιος
έθρυψε η αμαρτία τα δάχτυλα
φανάρι το φανάρι πάει το έλκος

κι εσύ μιλάς της σιωπής
τη γλώσσα την αλλόκοτη την πικραμένη
μονάδα φάουσα του άπειρου η ομίχλη
σε τύλιξε ως τις κλειδώσεις.
Η μοναξιά λειχήνα κι η απόσταση σαν είδες
του ωκεανού το κόκαλο έρημο
να πλέει κι αυτό ανοιχτά
στις νέες εβρίδες.

Ανδρέας Εμπειρίκος-Εις μνήμην του Κ.Π. Καβάφη που πήγε πέρσι για πάντα στην Ιθάκη

Από σταβέντο φάνηκε τ’ ωραίο νησί

Μα το βαπόρι μας δεν πόντισε.
Θα πάμε

πολύ μακρύτερα. Γι’αυτό μια νάρκη

χαρακτηρίζει την ώρα αυτή.

Κι όταν εξαντληθούνε τα βιβλία

Και μάθουμε τους χάρτες της πορείας

Οταν εξαντληθούν οι ψίθυροι και το φεγγάρι

Και φτάσουμε στον τόπο της προσέγγισης

Θα κατεβούμε να χαρούμε το λιμάνι

Θα κατεβούμε ν’ αγοράσουμε gold flakes

«Και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής»

Διά την συνέχεια του πηγαιμού μας.

Κι ελπίζω να ‘ναι το ταξίδι μακρινό

«Γεμάτο περιπέτειες, γεμάτο γνώσεις»

«Τώρα που μάθαμε και μεις οι Νέες Υόρκες τι σημαίνουν».

Αθήνα, 14.8.1934

Απόψε που το όνειρο

κρέμεται μεσοπέλαγα

στην ''αγχόνη'' του ουρανού....

Αναζητάμε ένα υπήνεμα-Stavento-

για να περισυλλέξουμε

τους ναυαγούς

στο πέλαγος της Καρδιάς...Μαρία Λαμπράκη

σταβέντο, το : ιταλ. sottovento : απάνεμος, πλεύση σε απάνεμη πλευρά