Ο Φεράν Φερνάντεθ (Βαρκελώνη, 1956) εργάστηκε στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης και έπειτα στο αντίστοιχο Τμήμα του Πανεπιστημίου της Μάλαγας, ενώ ασκεί το επάγγελμα του δημοσιογράφου από 1980. Έχει ιδρύσει και διευθύνει διάφορες δημοσιεύσεις πολιτικο-κοινωνικού χαρακτήρα και έχει δουλέψει για το ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Διευθύνει δικό του εκδοτικό οίκο και έχει εκδόσει τέσσερα ποιητικά έργα: Lógica sentimental [Συναισθηματική λογική] (Barcelona, 1997), Sufrir en público [Υποφέρω δημοσίως] (Barcelona, 2007), Xeografia nocturna [Νυχτερινή γεωγραφία] (Ribeira, Galicia, 2007) και Peligro de vida [Κίνδυνος ζωής] (Málaga, 2008).
Το βιβλίο Xeografía nocturna αποτελεί μια μικρή ανθολογία των προηγούμενων συλλογών, που συμπληρώνεται με ανέκδοτα ποιήματα μεταφρασμένα στα γαλικιανά, ενώ το Peligro de vida συντίθεται από 99 χαϊκού. Ο Φεράν Φερνάντεθ ασχολείται επίσης με τη γραφιστική, την εικονική ποίηση και τη βιντεοποίηση. Δε γράφει για τους διανοούμενους, αλλά για όλους.
Η ποίησή του είναι ένα μείγμα ειρωνικού υπαρξιακού σκεπτικισμού και ενθουσιώδους ερωτικής απελπισίας.
Η μετάφραση των παρακάτω ποιημάτων δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό Το Δέντρο το χειμώνα 2007-2008. Η επιλογή των ποιημάτων έγινε από τις τρεις πρώτες συλλογές του ποιητή.
Μπορείτε να δείτε τη δημοσίευση εδώ.
ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
Στην αρχή
δεν υπάρχει ανάγκη
να δημιουργήσουμε την αρχή
μήτε στο τέλος
είναι ανάγκη
να εφεύρουμε το τέλος
το τέλος πάντα επιβάλλεται
όμως είναι όντως αναγκαίο
να θέσουμε μια αρχή
μια αρχή
που να επιβεβαιώνει
ότι ζήσαμε
το μεσοδιάστημα
ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ
θα ήθελα να απλοποιήσω τη ζωή μου
να την απλοποιήσω στο έπακρο
μέχρι να την αφήσω απλώς
αδιαίρετη
πρωταρχική
θέλω μια ευλύγιστη ζωή
χωρίς λίπος
καθαρή ίνα
μια ζωή γυμνή
χωρίς αμφίεση
όσο πιο μακρινή γίνεται από το θάνατο
ΑΤΙΤΛΟ
καθώς με περνά
για διανοούμενο
ο χαζός ο Έρως
μου ρίχνει τα βέλη
στο κεφάλι
ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ
στον έρωτα
αν αποφασίσουμε να ξεφύγουμε
καλύτερα να το κάνουμε
προς τα εμπρός
περνώντας από σφαίρες και μαχαίρια
ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΑ ΕΦΕ
από ήττα
σε ήττα
έχω ορθώσει
χωρίς σταματημό
αυτά τα όμορφα
ερείπια
ΜΟΙΡΑΙΟ
κάθε
αυτοκρατορία
έχει
ένα τέλος
(με παρηγορεί η σκέψη αυτή όταν σε κοιτάζω)
ΥΜΝΟΣ
θα ήθελα να ’μουν δυνατός
για να μπορούσα να υποκύψω στην ομορφιά σου
παταγωδώς
ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
η παιδική ηλικία
η μόνη μας πατρίδα
η πραγματική μας φύση
η εξορία
ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ
το πλοίο θα διεισδύσει στη στεριά
το αερόστατο θα βουλιάξει στη άσφαλτο
η σαρδέλα θα κολυμπήσει στην κονσέρβα
το τούνελ θα ρίξει φως
η σκιά θα αποκτήσει όγκο
η βόμβα θα ανατιναχτεί προς τα μέσα
ο ατμόιππος θα καλπάσει
ο παρουσιαστής του δελτίου ειδήσεων θα πει μια αλήθεια
θα ανοίξει το στήθος σου
και θα μπω
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
μόνο η αγάπη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο
το μίσος χαίρει άκρας υγείας
κυβερνά τα έθνη
ρυθμίζει τις αγορές
λιπαίνει τα γρανάζια της εξουσίας
μόνο η ανέλπιδη και φευγαλέα λάμψη της αγάπης
μπορεί να φωτίσει της ζωής μας τη σκοτεινή πλευρά
ανεξάρτητοι αγωνιστές της αγάπης
πυροβολήστε
πυροβολήστε
πυροβολήστε κι ας είναι στον αέρα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΕΙΑ ΓΡΑΜΜΗ
Δε θ’ αντιταχθώ
στα μαθηματικά
πράγματι
η ευθεία γραμμή είναι η πιο σύντομη
απόσταση μεταξύ δυο σημείων
όμως δεν είναι πάντα καλό να την χαράσσουμε
σε κάποιες περιπτώσεις
μπορεί να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον
να πλησιάσουμε σχηματίζοντας κύκλο
απ’ το ένα σημείο στ’ άλλο
δίνοντάς μας χρόνο να σιγουρευτούμε
αν είναι θεμιτό να τα ενώσουμε
ή αν αντίθετα
το καλύτερο είναι να τα αφήσουμε ασύνδετα επ’ άπειρον
καμιά φορά
το να χαράξεις μια απλή ευθεία γραμμή
ανάμεσα σε δυο σημεία προκαλεί καταστροφή
μια πραγματική καταστροφή
360º
έτρεξα στο μέρος
που ήταν μακρύτερά μου
και εκεί ακριβώς βρισκόταν το φάντασμα που με
καταδίωκε
Πηγή
