Σελίδες

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Θ' αλλάξουμε σώματα κάποτε


 Επιστρέφω...
Ανιχνεύοντας σημεία της όρασης
στις γειτονιές του ονείρου
και των αισθήσεων

Με την αυταπάτη στο πέτο 
μιας μάταιης συνάντησης
Εκτοξεύτηκα 
σε τροχιές λανθασμένες
και ασυλλόγηστα σπαταλήθηκα

Χωρίς ποτε να σου πω 
αυτά που ήθελα 
εκείνα που ίσως...

Κι όμως ήθελα μαζί σου
 απλά πράγματα
σχεδόν ενοχικά

 Μια βόλτα στη θάλασσα την ώρα
που ο Ηλιος απλώνει πάνω της
όλα τα χρώματα του δειλινού


Μια νύχτα όταν το φεγγάρι
ασημώνει τα νερά της
σαν την κρυφή του ερωμένη.


 Να νιώσω το χάδι του ανέμου
σε σώματα παραδομένα
στη μυσταγωγία του Ερωτα.


 Να χαθώ στα μάτια σου
σε άγνωστο πέλαγος

Χωρίς φόβο 
στραβά και λάθη 
Χωρίς ''γιατί'' 
ούτε ''πως'' 

Μόνο ο τρόπος που κάνει
το παράδοξο ''αλήθεια ''

και η στιγμή που την ψυχή αγγίζει.

Θ' αλλάξουμε σώματα κάποτε 
 απο 'Ερωτα  πεθαίνοντας πρώτα.
(Μαρία Λαμπράκη)

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ-Χρήστος Δάγλαρης

Thomas Benjamin Kennington (1856-1916)-_Autumn

 ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ-Χρήστος Δάγλαρης

 Ήρθε και πάλι το φθινόπωρο.
Όχι σαν πριν,
που σε περίμενα
μ' όλα τα κίτρινα φύλλα.

 Τώρα μου 'φερε το γέλιο σου
μέσα σε χίλιες μουσικές
και με τις πρώτες βροχές
είδα να λάμπει τ' όνειρο μου.

Αγάπη μου,
χρυσό φθινόπωρο της ύπαρξης μου.

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Eρημα κορμιά χωρίς φεγγάρια

Horst P. Horst, Lisa με άρπα, Παρίσι
Eρημα κορμιά χωρίς φεγγάρια
Ερημος δίχως θάλασσα
Θάλασσα της Αγάπης
Θρήνος στο φόντο
Σε ανύπαρκτο Ερωτικό τοπίο...

 Εντός μου η παρουσία σου
Χωρίς αρχή και τέλος
Στο άχρονο τώρα
Το πάντα το άπιαστο

Στο ελάχιστο να δίνεσαι
Ν΄ ανοίγεις φτερούγιες
Και να με σώζεις
Στο σώμα σου επάνω
Ετσι που ετερόφωτα λάμποντας
Απο τη μοναξιά μου βγαίνω
Και μέσα σου
Τη μήτρα μου βρίσκω...
(Μαρία Λαμπράκη)

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Σαν επίκληση /σαν προσευχή

 
Πάντα στην άκρη της Θάλασσας /το αναπάντεχο συμβαίνει ...
Ωρες πολλές /κοιτούσα με έκσταση πως άνοιγε την αγκαλιά της ''αφρίζοντας''/στο τραγούδι του Ανέμου..

Ενα σπασμένο κοχύλι στην άμμο/''μαρτυρούσε'' τα μυστικά του στ' απομεινάρια του Καλοκαιριού.
Πως μοιάζει ο Ερωτας με κοχύλι μικρό/στην άμμο κρυμμένο..
Eκεί κρύβει τα ''ακριβά του λόγια'' ο αγέρας /για τους ταπεινούς προσκυνητές ...
Οσπου το ανέφελο τοπίο ''σκοτείνιασε'' ξαφνικά 
Ενα μολυβένιο σύννεφο έκρυψε για λίγο/ τις καυτές αχτίδες του Ηλιου.
Ηταν άραγε η σκέψη σου /που ήρθε να μ' ανταμώσει;

Σαν επίκληση βγήκε στα χείλη μου /μια προσευχή...
Βρέξε θεέ μου ...Βρέξε ...
Να γίνει όαση η έρημος της Αγάπης ...(Μαρία Λαμπράκη)