Σελίδες

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Eρημα κορμιά χωρίς φεγγάρια

Horst P. Horst, Lisa με άρπα, Παρίσι
Eρημα κορμιά χωρίς φεγγάρια
Ερημος δίχως θάλασσα
Θάλασσα της Αγάπης
Θρήνος στο φόντο
Σε ανύπαρκτο Ερωτικό τοπίο...

 Εντός μου η παρουσία σου
Χωρίς αρχή και τέλος
Στο άχρονο τώρα
Το πάντα το άπιαστο

Στο ελάχιστο να δίνεσαι
Ν΄ ανοίγεις φτερούγιες
Και να με σώζεις
Στο σώμα σου επάνω
Ετσι που ετερόφωτα λάμποντας
Απο τη μοναξιά μου βγαίνω
Και μέσα σου
Τη μήτρα μου βρίσκω...
(Μαρία Λαμπράκη)

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Σαν επίκληση /σαν προσευχή

 
Πάντα στην άκρη της Θάλασσας /το αναπάντεχο συμβαίνει ...
Ωρες πολλές /κοιτούσα με έκσταση πως άνοιγε την αγκαλιά της ''αφρίζοντας''/στο τραγούδι του Ανέμου..

Ενα σπασμένο κοχύλι στην άμμο/''μαρτυρούσε'' τα μυστικά του στ' απομεινάρια του Καλοκαιριού.
Πως μοιάζει ο Ερωτας με κοχύλι μικρό/στην άμμο κρυμμένο..
Eκεί κρύβει τα ''ακριβά του λόγια'' ο αγέρας /για τους ταπεινούς προσκυνητές ...
Οσπου το ανέφελο τοπίο ''σκοτείνιασε'' ξαφνικά 
Ενα μολυβένιο σύννεφο έκρυψε για λίγο/ τις καυτές αχτίδες του Ηλιου.
Ηταν άραγε η σκέψη σου /που ήρθε να μ' ανταμώσει;

Σαν επίκληση βγήκε στα χείλη μου /μια προσευχή...
Βρέξε θεέ μου ...Βρέξε ...
Να γίνει όαση η έρημος της Αγάπης ...(Μαρία Λαμπράκη)


Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Υπάρχεις μέσα μου

Μόνο ευωδιάζοντας
όπως η παπαρούνα που ανοίγεται
στην ηδονή των ανέμων
με κάνεις και είμαι...
τα άγια των αγίων θαυμάτων
αποκαλύπτοντας ...

 Υπάρχεις
αδημονώντας μέσα μου
και πάλλεσαι
τα φτερά σου δοκιμάζοντας
όπως τα πουλιά που σε πόρτες ανοιχτές
διστάζουν για λίγο ανελεύθερα...

Ο βίος της υπήρξε πάντα 
συντηρητικός και αξιοπρεπής 
Μόνο μια φορά ερωτεύτηκε 
οδυνηρά και παράνομα 
Οταν συνήλθε απ' την απόλυτη παραφορά 
δεν θυμόταν πια τίποτα ..
                                   τίποτα ..


Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Oi ''Μύστες '' του Ερωτα

Στη μήτρα της νύχτας 
γονιμοποίησε το σπέρμα του
 ο Ερωτας ...
Ηρθαν οι μύστες, 
 χωρίς περιττά στολίδια
την αλήθεια να διαφυλάξουν
 εξαγνίζοντας στο βωμό του ''δαίμονα''
όλα τα αρχέγονα πάθη, 
που ''κατακαίνε'' τα σωθικά τους ...
Λίγο πριν το πρώτο φως του Αυγερινού 
ντύθηκαν την κόκκινη βασιλική πορφύρα
κι έκρυψαν βαθιά στο χώμα
 το σπόρο της ''άμωμης σύλληψης'' (Μ-Λαμπράκη)



Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Το ίδιο πονάνε μέσα μου..

Κι αυτό που δεν μου έδωσες 
Κι αυτό που δεν σου ζήτησα 
Το ίδιο πονάνε μέσα μου.. 
Το ανολοκλήρωτο πάντα θα σε κυνηγά /όπως το δραπέτη /που σε ώρες απόγνωσης/ το κελί του νοσταλγεί ...(Μαρία Λαμπράκη)
 


Είναι κάτι βραδιές ασκήσεων ευαισθησίας /που ζητώ ν' αλλάξω το χρώμα του αίματος.. 
Γιατί δεν αντέχω να το νιώθω να κυλά τόσο ζεστό και κόκκινο /πάνω στο σώμα μου/όταν εγώ πονώ..