Μύηση στη ολοκλήρωση

Μυστικές  ιεροτελεστίες
Στο βωμό του Ερωτα
Σπονδή
Μέλι
Και ύδωρ
Ικεσία στο φως
Κάθαρση

Το παίδεμα του νου και της ψυχής
Για την αποκάλυψη
Τη λύτρωση
Τη γνώση

Καταδύομαι
Για να αναληφθώ
Στους ουρανούς σου
Μια στάλλα χαμένου
Παραδείσου
Μεταλαμβάνοντας...

Τα σώματα ''μικρές  Αχερουσίες''
Στο στόμα μου κρατώ τον ''οβολό''
Πέρνα με απέναντι

Κι ο 'Ερωτας
Νάμα  στα χείλη  των εραστών
Ταξιδεύοντας στη γνώση
Που αναδύει η προσφορά
Των σωμάτων...
(Μαρία Λαμπράκη)

Ανοιξιάτικα όνειρα

Τα βράδια τ' ανοιξιάτικα /που ύπνος δε με πιάνει
ανιστορώ τις θύμησες/ στου νου μου το σεργιάνι
Κοπέλι οντε ήμουνα / ξέγνοιαστη κοπελούδα
ξανθά μαλλιά  και  τα' κανε / η μάνα μου πλεξούδα
Ανθίζανε τα λούλουδα / κι ομορφιές τ' Απρίλη
στους κάμπους  όλα πράσινα / κι άφθονο χαμομήλι.

      Με παπαρούνες   στόλιζα / το  άσπρο μου φουστάνι
και  στο  κεφάλι έβαζα / της άνοιξης στεφάνι
Τα χείλη μου τα έβαφα / του δειλινού το χρώμα
  μ' ένα κεράσι κόκκινο/  που κράταγα στο στόμα
Με τα πουλια τραγούδαγα / κοτσύφια κι αηδόνια
     και πεταλούδες ζύγωνα / στου  θερισμού τ' αλώνια.

Ωραία χρόνια/ ξέγνοιαστα /γλυκά/ παραμυθένια

μα θα μου πεις/ δεν είχαμε τότε / καμία έννοια

Και τώρα που μεγάλωσα/ θαρρώ πως είμαι ακόμα

μικρό κορίτσι /ανέμελο  / κι ας πέρασαν τα χρόνια

Και καρτερώ πως  θα φανεί / μια άνοιξη και πάλι

που θα μου  πλέξει όνειρα / στου  ύπνου προσκεφάλι.

(Μαρία Λαμπράκη)

«Μόνον όταν είσαι παιδί, φθείρεσαι ακίνδυνα από τα όνειρα.» Τάσος Λειβαδίτης