Αόρατη πληγή

painter, Hamish Blakely
      Ειναι φορές που αναρωτιέμαι..
   Ποια μπόρα σ' έχει  ρίξει μέσα μου;
Και ώρα με την ώρα 
   μέρα τη μέρα
  με πλημμυρίζεις με μια αγάπη
     που μεγάλωσε στο φως 
      της απουσίας σου

Υπάρχεις μέσα μου
σαν αόρατη πληγή
Μόνο το αίμα ρέει
κόκκινο και ζεστό
χωρίς ποτέ κανείς
να βλέπει το μαχαίρι

Ακόμα κι αν δεν υπήρχες

      θα 'πρεπε να σε εφεύρω.

          Για να σπρώξεις τη νύχτα 

    της ερημιάς μου

                  στο τέλος της...(Μ-Λαμπράκη)

Απο τις στάχτες της μνήμης

Painter,

Quang Ho

Γύρισε ανάποδα την κλεψύδρα του ο χρόνος..
Η νύχτα φωνάζει τ' όνομά σου..
Απο τις στάχτες της μνήμης  θα σε ανασύρω
εκεί αφήνει πάντα
το υστερόγραφό του ο Ερωτας..
Για να θυμίζει πως
όλα ξεκίνησαν απο μια Φωτιά...

 

 Στο φως σε ψάχνω
κουράστηκα να ψηλαφώ την απουσία σου
στα σκοτάδια..
    Κι ας ξέρω, πως
θα με βρει με χαρακιές ονείρων η μέρα..
 Απο τις χαρακιές του δίσκου
βγάζει η βελόνα τη μουσική.(Μ-Λαμπράκη)

 Εκείνοι που μας παίδεψαν βαραίνουν μέσα μας πιο πολύ..(Ντ.Χριστιανόπουλος)